احياي قلبي‌ ريوي

انجمن قلب آمريكا در نوامبر سال 2005 راهنماي جديدي براي احياي قلبي‌ريوي (CPR) در موارد ايست قلبي‌تنفسي ارايه داد تا ساده‌ترين شيوه براي انجام اين اقدام را توصيف كند.
در اين راهنما بر اهميت فشار موثر بر قفسه‌سينه و تداوم آن تاكيد شده است.

1.به اورژانس تلفن كنيد
 

به اورژانس تلفن کنيد و با حفظ آرامش، به سوالاتي که پاي تلفن ازتان مي‌پرسند، پاسخ بدهيد. يادتان باشد جريان خوني كه طي احياي قلب و ريه در عروق ايجاد مي‌شود براي حفظ بافت مغز مهم است و چند دقيقه تاخير مي‌تواند باعث مرگ شود. بنابراين در صورت امكان، بهتر است يك نفر عمليات احيا را آغاز كند و فرد ديگري به اورژانس تلفن كند. اگر به دستگاه شوك‌دهنده (دفيبريلاتور) دسترسي داشتيد، بايد احيا را با آن انجام بدهيد.

2.راه هوايي را باز و تنفس بيمار را بررسي کنيد
 

هدف از باز كردن راه هوايي اين است كه امكان تنفس براي فرد فراهم شود. در گذشته توصيه مي‌شد با قلاب كردن انگشتان به دور فك و كشيدن آن به جلو راه هوايي، باز شود (مانور جلو بردن فك) اما انجام اين مانور مشكل است و احتمال آسيب به گردن هم وجود دارد. بنابراين در حال انجام مانور استاندارد «كج كردن سر- بلند كردن چانه» توصيه مي‌شود روي پيشاني به سمت پايين فشار بياوريد و چانه را بالا بكشيد. سپس ببينيد آيا بيمار خودش نفس مي‌كشد يا نه.
پس از ايست قلبي، اغلب افراد، حالتي از فروبردن هوا را نشان مي‌دهند كه نبايد آن را با نفس كشيدن طبيعي اشتباه كرد. اگر بيمار به شما پاسخ نمي‌دهد و هوا را فرو مي‌برد، نشانه آن است كه به ايست قلبي دچار شده است.

3.تنفس مصنوعي بدهيد
 

دو تنفس مصنوعي، هر كدام به مدت يك ثانيه، انجام دهيد؛ طوري كه قفسه‌سينه بالا برود. براي اين کار، بيني بيمار را با دست ببنديد و دهان‌تان را روي دهان او بگذاريد و هوا را درون ريه‌اش بدميد تا حدي كه قفسه‌سينه‌اش بالا رود.
تنفس مصنوعي به خصوص براي كودكان و افرادي كه چند دقيقه‌اي است دچار ايست قلبي شده‌اند و ميزان اكسيژن در خون‌شان كاهش يافته، اهميت دارد؛ اما در چند دقيقه اول ايست قلبي، فشار روي قفسه سينه يا ماساژ قلبي اهميت بسيار بيشتري دارد و بنابراين انجام تنفس مصنوعي نبايد باعث به تأخير انداختن ماساژ قلبي شود.

4.ماساژ قلبي بدهيد
 

ماساژ قلبي را آغاز كنيد؛30 ماساژ قلبي در ازاي هر دو تنفس مصنوعي. فشار روي قفسه سينه بايد سريع و قوي باشد و با سرعت 100 فشار در دقيقه انجام شود. با اين حال، بايد زمان كافي براي برگشت قفسه سينه به بالا داده شود تا فشارهاي متوالي، خون را به درون دستگاه گردش خون براند. براي اين کار، پاشنه يك دست را در مركز قفسه سينه قرار داده و دست دوم را روي اولي بگذاريد؛ طوري كه بتوان با حداكثر قدرت به پايين فشار آورد. با هر فشار، قفسه‌سينه بايد به اندازه 5/3 تا 5 سانتي‌متر پايين برود.

5.شوک بدهيد
 

در صورت دسترسي به دستگاه شوك‌دهنده، به بيمار شوك بدهيد. البته نبايد عمليات احيا را براي به دست آوردن دستگاه شوك‌دهنده به تاخير انداخت اما اگر اين دستگاه در دسترس باشد، بهتر است با سرعت از آن استفاده كنيد و به بيمار شوك بدهيد. اين دستگاه‌ها طوري طراحي شده‌اند كه اگر شوك بتواند به بيمار كمك كند، يك شوك براي او كافي باشد. البته ممكن است چند دقيقه‌اي پس از شوك دادن طول بكشد تا ضربان قلب قابل شناسايي شود. بنابراين در صورت دسترسي به دستگاه شوك دهنده (دفيبريلاتور)، احياي قلبي‌ريوي را مي‌توانيد بعد از دادن يك شوك واحد شروع كنيد. سپس با انجام دو دقيقه عمليات احيا مي‌توانيد ريتم قلب بيمار را بررسي كنيد و در صورت لزوم دوباره به او شوك دهيد.
منبع:www.salamat.com